Lasso | projectwww | De blik van de jongeren

Projectwww was een driejarig podiumkunstentraject voor jongeren. Het driejarig project ontstond onder impuls van Zinnema, in samenwerking met een twintigtal partnerorganisaties. Na afloop sprak Lasso met drie tieners die deel uitmaakten van een groep die een voorstelling maakte in CC Strombeek. We vroegen hen hoe zij het traject ervaren hebben.

Lasso: Waarom dacht je dat dit project iets voor jou was?

L: In de les Nederlands keken we naar een promofilmpje van projectwww. Daarin zei een meisje: ‘Als je zin hebt om deel te nemen, ook al weet je niet of je een talent hebt, twijfel niet: hier leren we dingen’. Precies die zin heeft me overtuigd om me in te schrijven.

L: We zijn met een aantal vriendinnen naar de kennismakingsdag gekomen. Ik had wel een beetje stress, maar toen we de rest van de groep hebben leren kennen, was dat echt chill. Iedereen begon met elkaar te praten, niemand werd buitengesloten, dus ik wou zeker blijven.

**Welke dingen heb je geleerd tijdens projectwww?**

L: Door deel te nemen heb ik meer zelfvertrouwen gekregen. Tijdens de repetities waren er zaken waardoor we uit onze comfortzone moesten komen. Door anderen te zien, door mekaar te overtuigen en ons goed te voelen bij elkaar, kreeg ik meer zelfvertrouwen en durfde ik op het podium een show te geven.

G: Bij mij was dat ook. Als ik voor mensen sta, krijg ik stress. Door de steun van de anderen en de coaches kon ik die stress loslaten. Ik was soms ook verrast van mezelf dat ik zo ver uit mijn comfortzone kon komen.

Op welke manier stimuleerden de coaches jullie om uit die comfortzone te komen?

L: De coaches hadden van bij de start gezegd: ‘Als je je niet comfortabel voelt bij iets, dan hoef je het niet te doen. Doe wat het beste is voor jullie.’ Wij luisterden ook echt naar dat advies. Uiteindelijk heb ik aan alles meegedaan, dankzij de motivatie van de coaches.

G: Hun bescherming was belangrijk. Als wij ons niet comfortabel voelden veranderden ze de opdracht of de situatie. We hadden het bijvoorbeeld moeilijk met het einde van de voorstelling. Dus hebben we het samen veranderd in iets dat ook mooi was, maar makkelijker was voor ons.

J: Wij gaven advies aan hen en zij gaven advies aan ons. Ze luisterden ook echt. Het was hun taak om ervoor te zorgen dat wij ons goed voelden en blij zouden zijn met het resultaat. Dat hebben ze heel erg goed gedaan!

Ik zou ook graag eens in een film willen spelen en sinds projectwww heb ik daar meer moed voor.

- L.

**Wat vonden jullie van het CC Strombeek? Van de repetitieplek en de plek van de voorstellingen?**

G: Eerst repeteerden we in de turnzaal van een school. Dat was niet zo leuk, om na onze school weer naar een andere school te moeten gaan. Daarna hadden we een lokaal in het CC, maar vanaf het moment dat we op het podium konden spelen, gaf dat een heel andere vibe en werd het helemaal anders.

L: Wij hadden in CC Strombeek een kleine sofa, dat was echt onze favoriete plek. We zaten er met vijftien in tijdens de pauzes of zelfs tot lang na de repetities. Dat was ons klein hoekje waar we gezellig konden praten, zingen, mekaar helpen opmaken,... Oh en de piano, dat was echt ons ding! Elke keer dat we de piano zagen begonnen we te spelen en gekke dingen te doen.

J: Er waren ook lieve mensen, Evi van CC Strombeek had een leuke vibe, ze kwam altijd vrolijk naar ons toe.

Ben je nog op zoek naar manieren om creatief bezig te zijn?

G: Als projectwww nog eens doorgaat, doe ik zeker mee!!

L: Ik sta altijd open voor suggesties, ik zou ook graag eens in een film willen spelen en sinds projectwww heb ik daar meer moed voor.